روش صحیح کاشت درختان و درختچه ها - هفت مرحله برای اطمینان از موفقیت

هفت مرحله اساسی برای اطمینان از استقرار کامل درختان و بوته های تازه کاشته شده وجود دارد. و پاییز بهترین زمان مطلق برای قرار دادن آنها در زمین است. به بیان ساده ، اگر می خواهید تا بهار سال آینده بهترین فرصت برای استقرار گیاهان خود را داشته باشید ، آنها را در پاییز بکارید!

قبل از شروع هفت مرحله مهم برای موفقیت در کاشت ، بگذارید توضیح دهم که چرا بهترین زمان کاشت پاییز است.

اول ، این فصل حداکثر زمان را برای استقرار گیاهان جدید قبل از گرما و استرس تابستان آینده فراهم می کند.

ثانیاً ، در بالای سطح زمین ، هوای خنک تر برای شاخ و برگ گیاهان مهربان تر است و احتمال واکنش زنجیره ای انقباض انرژی را در بقیه گیاهان کاهش می دهد. در زیر سطح ، دمای خاک هنوز گرم است که یک محیط عالی را برای تحریک و تقویت رشد ریشه جدید فراهم می کند. در مجموع ، این هوای سردتر و دمای خاک گرم پاییز است که بهترین ترکیب را برای استقرار ایجاد می کند. اگر در پاییز کاشت می کنید ، در بیشتر موارد ، اما نه در همه موارد ، باید تابستان سال آینده کاملاً ثابت شوند.

سومین فایده برای پیوند پاییز این است که بسیاری از گیاهان و درختان وارد دوره خواب می شوند. بدون نیاز به تخصیص منابع به شاخ و برگ ، گیاهان اکنون انرژی خود را به سمت توسعه ریشه و ذخیره مواد مغذی و منابع برای ماه های خنک پیش رو تغییر می دهند. در حالی که اکنون شرایط مطلوب تر است ، این بدان معنا نیست که شما فقط آن را کاشته و فراموش کنید.

برای داشتن بیشترین شانس موفقیت ، این هفت مرحله مهم را دنبال کنید تا تمام پیوندهای پاییزی خود را انجام دهید:

 

1. محل کاشت را آماده کنید.

هنگام تهیه هر گودال برای کاشت ، آنرا دو تا سه برابر وسیعتر از توده ریشه کنونی قرار دهید ، اما هرگز از آنچه گیاه در محیط قبلی رشد می کند ، عمیقتر نباشد. با درختان ، یک راهنمای بهتر نیز جستجوی شراره تنه در نزدیکی سطح خاک است. درخت را در حفره کاشت آنقدر عمیق قرار ندهید که هر قسمت از آن گیاه با خاک پوشانده شود.

 

2. سطحی بکارید.

من حتی یک مرحله جلوتر می روم و پیوندها را در محیط جدید آنها قرار می دهم که حداکثر 25 درصد گلدان ریشه بالاتر از سطح خاک اطراف باشد. سپس خاک را مخروطی می کنم تا همه ریشه ها را بپوشاند و یک لایه سخاوتمندانه مالچ به آن اضافه می کنم. خاک تازه آشفته تمایل به نشستن دارد و بوته ها و درختان کاشته شده زیر درجه می توانند به راحتی تسلیم پوسیدگی ریشه یا بیماری شوند. همیشه بهتر است که درخت یا بوته ای کمی بلند بکارید و اجازه دهید منطقه تخلیه شود تا گیاه در یک کاسه بنشیند و آب اضافی جمع کند. تعداد گیاهان از آبیاری (غرق شدن) از بین می رود.

 

3.ریشه ها را بررسی کنید.

وقتی گیاه از ظرف خارج شد ، به ریشه ها نگاه کنید. اگر آنها به صورت انبوه به شکل دایره ای بسته شده اند یا به شکل ظرف رشد کرده اند ، الگو را بشکنید. من نمی توانم به اندازه کافی بر این تأکید کنم!

اکنون متوقف کردن این الگو مهمتر از نگرانی در مورد آسیب رساندن به ریشه ها است. بزرگترین اشتباهی که می توانید در این مرحله انجام دهید این است که یک گیاه ریشه دار را همانطور که در زمین است قرار دهید. تا زمانی که این الگو را نشکنید ، احتمالاً گیاه را به مرگ آهسته (یا سریع) محکوم کرده اید. حداقل این احتمال وجود دارد که هرگز کسری از پتانسیل خود را ایجاد کند یا به آن برسد. به خاطر داشته باشید ، این تنها فرصت واقعی شما برای انجام این کار است. و اگر کسی را استخدام می کنید تا کاشت شما را برای شما انجام دهد ، اصرار کنید که او نیز همین کار را انجام دهد. من دیده ام که بسیاری از درختان و بوته ها طی چند ماه پس از کاشت می میرند زیرا هیچ کس برای شکستن الگوی پیوند یافته به ریشه وقت نگذاشته است. حتی اگر گیاهان سیراب می شدند ، ریشه ها بسیار محکم زخم شده بودند و نمی توانستند آن را بگیرند.

نگران آسیب رساندن به ریشه ها یا از دست دادن خاک نباشید زیرا ریشه ها را از هم جدا می کنید یا حتی مقداری از آنها را جدا می کنید. بهتر است یک شروع تازه به آنها بدهید تا اینکه اجازه دهید الگوی انقباضی فقط در زیر زمین بدتر شود. در حالی که نمی خواهید خشن تر از حد لازم باشید ، آنچه را که باید انجام دهید برای دستگیری الگو انجام دهید. من اغلب انگشتانم را از دو طرف و پایین گیاه خراش می دهم ، حتی در موارد خفیف. در شرایط شدیدتر ، من ریشه ها را به صورت عمودی برش می دهم ، پایین اینچ را هک می کنم و یا توده ریشه را جدا می کنم تا به وضوح فرصت هایی برای رشد غیر دایره ای ریشه جدید ایجاد کنم.

 

4- چه موقع خاک را اصلاح کنید.

دلیل دیگر حفر چاله وسیع کاشت ، فراهم آوردن بهترین فرصت برای گسترش ریشه ها در محیط رشد جدید آن است. متأسفانه ، اغلب اوقات ، ما حفره ای ایجاد می کنیم که به سختی به اندازه گلوله ریشه گسترده شده است و انتظار داریم که با اضافه کردن برخی اصلاحات خاک ، آن را جبران کنیم. در حالی که از نظر تئوری ، این منطقی به نظر می رسد ، اما در عمل ، این یک احساس امنیت کاذب است که می تواند به استقرار ضعیف منجر شود.

من اولین نفری خواهم بود که می گویم ، هر زمان که بتوانید خاک خود را با مواد آلی اصلاح کنید یا کمپوست معتبر تقریباً همیشه چیز خوبی است. اما در مواردی که سوراخ کاشت به اندازه کافی گسترده نباشد ، مطالعات نشان می دهد ریشه ها به فراتر از سوراخ باریک کاشت گسترش نمی یابند ، در عوض شرایط تجملی خاک اصلاح شده را که در آن تمایل دارند ، انتخاب می کنند. درعوض ، یک سوراخ به اندازه کافی گسترده حفر کنید تا منطقاً منطق root ریشه در بلوغ گیاه باشد. این مزیت فرصت کافی برای گسترش کامل ریشه و در یک محیط خاک است که بسیار بهبود یافته است.

 

5. جیب های هوا را از بین ببرید.

برای اطمینان از تماس خوب خاک با ریشه حتماً خاک را در اطراف ریشه گیاه کمرنگ لمس کرده و یا بسته بندی کنید. من بعد از پر کردن مجدد در نیمه راه ، به سوراخ آب اضافه می کنم. نه تنها رطوبت مورد نیاز را تأمین می کند بلکه آب به از بین بردن جیب های هوا نیز کمک می کند که در غیر این صورت منجر به ریشه مرده می شود.

پس از قرارگیری تمام خاک ، دوباره کاملاً آبیاری کنید. من دوست دارم از یک نازل یا چوب انتهای شیلنگ استفاده کنم که انبوهی از آب را برای شکافتن خاک شه و اجازه پر شدن خاک جدید و نشستن در آن جیب های هوای خالی فراهم می کند.

 

6. مالچ را اضافه کنید.

حدود سه اینچ ماده آلی مانند برگهای خرد شده ، یا پوست آسیاب شده یا مالچ چوب را در اطراف گیاه قرار دهید ، حداقل تا خط قطره قطره. بیشتر بهتر است مالچ به حفظ رطوبت مورد نیاز کمک می کند و به خنک نگه داشتن ریشه در نزدیکی سطح کمک می کند - یک نیاز بسیار مهم برای گیاهان تازه نصب شده.

 

 

مهمترین شغلی که پس از کاشت خواهید داشت این است که گیاهان و درختان را تا زمانی که ثابت نشوند ، به خوبی آبیاری کنید. این می تواند هفته ها تا ماه ها تا حتی یک سال طول بکشد!

از آنجا که در پاییز امسال بیش از 200 درخت و بوته در چشم انداز خود نصب کرده ام ، حدود دو هفته اول هر روز گیاهان را (در آتلانتا) آبیاری می کنم. تا دو هفته آینده کمی آرام می شوم اما کمتر از یک روز دیگر نیستم. سپس به تدریج از آنجا راحت شوید.

توجه داشته باشید که بین آبیاری کافی و آبیاری زیاد یک خط خوب وجود دارد - به خصوص با درختان بزرگ که با گلوله های ریشه ای پیچیده شده در گل ماسه می آیند. این درختان هنگام حفر از زمین تمام ریشه های تغذیه کننده خود را از دست داده اند. تأمین آب کافی برای بقا و استقرار آنها حیاتی است. با این حال من بیش از یک درخت مانند این را با آبیاری بیش از حد کشتم. حتی اگر یک سوراخ کاشت بزرگ ایجاد کنید ، در هنگام زهکشی ضعیف ، ممکن است گلدان ریشه در آب نشسته و به معنای واقعی کلمه غرق شود ، و تا دیر نشده متوجه نخواهید شد.

هیچ راهی آسان برای شناختن مرطوب بودن خاک در عمق وجود ندارد. بهترین توصیه ای که می توانم ارائه دهم این است که به نحوه واکنش درخت (و همه گیاهان شما برای آن موضوع) بسیار توجه کنید. در حالی که معمول است که آنها نیمی از برگ خود را به دلیل استرس از دست بدهند (یک قسمت طبیعی از روند) ، بیشتر می تواند یک مشکل بالقوه را نشان دهد. اگر احساس می کنید درخت واکنش ضعیفی نشان می دهد و مرتباً آبیاری می کنید ، احتمالاً زیاد آبیاری می کنید. اگر برگها قهوه ای می شوند ، در اطراف حاشیه می سوزند ، خشک می شوند یا می ریزند و خاک خشک به نظر می رسد ، بیشتر آبیاری کنید.